Pol Robson Yoldaş

 

Pol Robson Yoldaş

Ey Robson yoldaş, büyük ozan,

Barışın koruyucusu, bilge insan!

Bilinçli, yol bilen, Dallas düşmanı

Suların üstünden, dağların üzerinden,

Senin siyah rengin gözlerimizin önünde,

Güzel sesinin ahengi hâlâ kulaklarımızda.

Bize heyecan verir haksızlığa karşı mücadelen,

İnsanlık içindir haklı kavgan!

Korkuttun ağa ve derebeyleri,

Para babalarının yüreğini hoplatan,

Nasıl da uyandı kara derili insan!

El ele tutuşarak başkaldırdılar...

Makarti gibi Dallas'ı da korkuttular.

Birçok taçla taht sürüklendi ayaklar altında,

Kıstırıp kuyruklarını sermaye sahipleri

Koşuyorlar, titriyorlar, toplanıp kaçıyorlar

Meydanlardan!...

Ey Robson yoldaş!

Yalnız kara derili insanlar değil boyundurukta olan,

Beyaz deriliyiz ne fark eder, kalmışız biz de perişan:

Mazlum, biçare, bilgisiz, kara bahtlı çilekeşiz,

Aç ve çıplak, hasta ve açlıktan çöpe dönmüşüz

Nedir günahımız, suçumuz, sebepsiz birer mahkûmuz.

Düşte boyunduruğa Kürtler Araplar,

Zinciler, Hintliler ve tüm perişan insanlar.

Düzen, düzen!...

Vahşilerin düzeni eğri düzen,

Faşist düzendir bizleri hep ezen!

Sermayedarla biz köle yaptılar!

Çaresiz koyarak aldılar yük altına.

İnsanlık adına perişan olduk.

Ey Robson yoldaş!

Benimle senin derdin dertlerin en ağırı,

Egemenlik başlayalı dünyada

Kimi insanlar derebeyi, hanedan oldular,

Kimisi de yoksul, perişan, boyundurukta.

Marks ile Engels dertlerimize derman oldu,

İki bilge insan işçi sınıfına önder oldu.

Onlar ki ölümsüzdürler, biz yol gösterdiler,

Onların yolunda kavga verilince uyandı işçiler.

Gün doğdu... Gün doğdu,

Doğu boyunduruktan kurtuldu,

Kızıl güneş, sarı güneş

Çıktı yola Moskova'dan,

Serpti ışığını Balkanlara,

Almanya'dan uzandı ta Çin'e,

Büyük Çin, güzel güçlü Çin

Şavkını vurdu doğunun Hindine

Dağıldı, yayıldı dünyanın tümüne.

Ey Robson yoldaş!

Uyandı köylüler, işçiler, emekçiler,

El ele tutuşup kalktılar tüm ezilenler.

Tanklarıyla, toplarıyla gidiyorlar savaşa,

Yükseldi sesleri, her yerden haykırıyorlar,

Onlar eşitlik, barış, özgürlük istiyorlar.

Onlar artık kaçmıyor, kaçmayacaklar!...

Şimdi artık düşman kaçıyor, korkudan ölecekler!

Zenciler, beyazlar ve dünyada ezilenler

Oldular arkadaş, oldular candan yoldaş.

Egemenlerin zulmü kalkıyor yavaş yavaş.

Kaçıyor her yerden soylu hanedanlar,

Onların malları kendi başlarına bela!

Tarih zulümleriyle birlikte saplandı göğüslerine,

Gözlerine vurdu ve de acımasız yüreklerine

Çalı ve dikenler doldu, taş yüreklerine.

Yeniliyorlar, kaçışıyorlar savaş alanlarında.

Durmayın, kovalayın, bırakmayın onların peşini.

Ey Robson yoldaş!

Herkesin insanca yaşadığı bir dünya,

Cennet gibi köy ve şehirler, tüm olanaklar

Açılsın herkese eşitlik kapıları,

Okuyan bilimci, söyleyen ozanla dolsun dünya.

Yüce köşklerle güzel bahçeli evlerde

Yaşasınlar, dolaşsınlar gönüllerince

Akan suların, cıvıldayan kuşların arasında.

Göğe uzanan yüce zirvelerden süzülen

Güneş ışınları altında mutlu, umutlu

Yaşasın herkes özgürce...

Ey Robson yoldaş!

Buyrun gidelim, serbestçe dolaşalım,

Birlikte okuyup, birlikte görelim, soralım,

Zorbaların olmadığı bir dünyada kimden korkulsun?

Sınırlar kalkınca ne edelim pasaportu!

Kız, kızan, gönülleri hoş birer ozan!

Buradan kahvaltı edelim bal ile,

Moskova'da öğle, Çin'de ikindi yemeğiyle;

New York'ta akşam, Londra'da geceyle.

Siyah derililer ile beyaz derililer kirve olalım,

Beraber kanatlanalım uçalım Merih gezegenine

Şirin ve Zeliha ile el ele tutuşalım.

Yanağında bir öpücükle seni emzirsin,

Bağrındaki susuzluğu senden gidersin!...

Söyle aziz dost söyle, şarkı söyle,

Herkes güzel sesini dinlesin,

Dinlesin de kendinden geçsin...

Ey arkadaş söyle, aziz dost,

Sazlı sözlü coşkuyla söyle.

Kahrolsun kölecilik,

Yıkılsın zorbalık!

Yaşasın özgürlük!

Yaşasın bağımsızlık!...

Ey Robson yoldaş!

Bu güzel dünya yeter hepimize,

Siyah ve beyaz deri neyimize!

Karnı tok, alnı açık, güler yüz

Yaşayalım insanca tümümüz.

Ne aç kalsın, ne çıplak,

Ve ne de öksüz;

Ne ölen, ne öldüren, ne bağıran, ne çağıran

Bitsin artık insanlığı yok eden savaşlar!...

Çalışalım birlikte, işe gidelim yoldaşça,

Sekiz saat, dört saat, ya da iki...

Çalışmak çok güzeldir, birbirini ezmeden,

Halk için, yurt için, gece gündüz demeden!

Her şeyin sahibi olalım,

Donatalım kafamızı bilgiyle.

Tüm kıskançlıklar yok olur,

Herkes eşit kardeşcesine yaşar,

Vahşilik tamamen ortadan kalkar.

Birlikte bilgili hep beraber bilinçli,

Uçuralım barış güvercinini, yücelsin,

Yelpaze gibi kanatlarıyla bizi serinletsin.

Birlikte paylaştıralım sevgiyi, yaşamı,

Ah Cigerxwîn,

Bahsettiğin dünya

Çok güzel bir dünya!...

Cegerxwîn