Biri Mardin dolaylarından bir türkü söylüyordu:

Biri Mardin dolaylarından bir türkü söylüyordu:

Göğüsleri diri, kemali tavşan,
Örükleri telden, önlüğü mavi,
Başında altından tacı, dişleri sedef...
Saçlarında kırk altı örük.
Parmaklarının biçimini mumdan almış.

Yandaki odada bir başkası sözü kapıyor, kendi yöresinin türkülerine başlamadan önce, hünerini ve bilgisini göstermek için söylenmekte olan türküyü sürdürüyordu:

Süphan Allah için
Dersin ki, tavşandan belini,
gözlerini ceylandan çalmış.
Toka ve gerdanlıkları şangırdıyor,
Ceylanın yaydığı ışık, dağları, çölleri aydınlatıyor,
Denizlere ulaşıyor, balinaların sırtında şavkıyor.


Mehmed Uzun (d.1953, Siverek)
“Dicle’nin Sesi” adlı romandan
Çeviren: Muhsin Kızılkaya